Toen mijn dochter en ik hier kwamen wonen in 2005, stond er in de tuin van de buren een grote boom. Na een stormachtige nacht, werden wij in de morgen wakker met een enorm oerwoud in onze tuin. Mijn dochter, toen 5 jaar, zag direct mogelijkheden tot het spelen van George in de Jungle en had de tijd van haar leven. Zij werd al gauw vergezeld door de buurkinderen. Wat een plezier hadden ze met die omgevallen boom. Ik zag dat de boom op een centimeter na mijn huis en mijn slaapkamer gemist had. 

Na een kort moment van schrik en een tuin met kinderen die zich uitleefden, kwam de buurt in actie. Diverse buren hielpen die dag de boom in stukken te zagen en op te ruimen, tot enige spijt van de kinderen die overigens ook hun bijdrage leverde. Ik zette een heleboel kopjes koffie. Als nieuwe buurvrouw had ik het gevoel dat ik in geval van nood kan rekenen op mijn buren. Dat gevoel is altijd gebleven.